Մասնագիտության ընտրությունս շատ հետաքրքիր է եղել: Քանի որ վստահ էի, որ դեսպան եմ դառնալու ընդունվեցի և ավարտեցի ԵՊՀ: Առաջին մասնագիտությամբ միջազգայնագետ եմ: Հընթացս հասկացա, որ խելացի լինել դեռևս շատ քիչ էր: Ուստի որոշեցի, մագիստրատուրան ընդունվել Իրավագիտության ֆակուլտետում՝ Միջազգային իրավունք մասնագիտացմամբ:Անուհետև  ընդունվեցի ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետ և սովորում եմ եմ 4-րդ կուրսում: Տպավորություններս ՄԻՁԴ-մասին միանշանակ, դրական են: Դպրոցին մասնակցելու հիմնական մոտիվացիաս եղել է հետևյալը, Երբ դիմում էի, նոր էի վերադարձել Գերմանիայից, Ու թե՛ Գերմանիայու, թե՛ վերադառնալուցս հետո մտքում հետևյալ գաղափարն էր, ինչ էր իրենց համար մարդու իրավունքները և ինչ են դրանք մեզ համար՝ որպես արժեք: Տեսնելով թե որքան նուրբ ասպեկտներ էին քննարկում, որքան էր ամեն ինչ հաշվարկված՝ դրանք համեմատում էի մեր կրթական մեթոդների, քննարկվող բացառապես դասագրքային, ինչ-որ տեղ խորհրդային նյութի հետ, ուսանողների նկատմամբ վերաբերմունքի հետ, խորապես հիասթափված էի: Եվ այդ ժամանակ տեղեկացա ձմեռային դպրոցի մասին, ու  հետաքրքիր էր ոչ ֆորմալ կրթության ոլորտը, ունեցել ենք  այնպիսի քննարկումներ, ինչպիսի Գերմանիայում: Ունեցել ենք մի շարք քննարկումներ, որոնք ինձ համար ոչնչով չէին զիջում և նույնքան հետաքրքիր էին, որքան Գերմանիայում: Դպրոցից ստացա շատ դրական էմոցիաներ: Դե գիտելիքի մասին չեմ գրում, որովհետև շատ գետելիք ստացա, դեռ երևի նույնքան էլ ստանամ, երբ կարդամ այն գրքերը, որոնք խորհուրդ էին տվել մեր զրուցավարները: Առանձին չեմ կարող չնշել մասնակիցների մասին, որովհետև ոչ թե ձեռք եմ բերել ընկերներ, այլ գաղափարակից ընկերներ, որը շատ եմ կարևորում: Այս ամենը ողջ թիմի հոգատար, նվիրված, անտրտում վերաբերմունքի, մանրամասն մշակված և լավագույնս կազմված ծրագրի, դասախոսների ու արդիական թեմաների արդյունքում: